Ik was hongerig en jij gaf Mij te eten Toen Ik dorst had bood je Mij je beker aan
Duizenden vluchtelingen verblijven op dit moment in de grensstreek van Oekraïne, Roemenië en Hongarije. Veel vluchtelingen zijn Roma zigeuners en deze groep behoort tot de armste mensen die op de vlucht zijn. Ze zijn niet allemaal in staat om verder te reizen naar een West Europees land. Ze beschikken niet over geld of een auto en zijn genoodzaakt, om zodra ze de grens over zijn, een verblijfplaats te zoeken.
Stichting Ro-Manna helpt deze groep. We doen dat door alle donaties, die nu worden gedaan, direct en rechtstreeks over te maken naar, vriend en daar de lokale leider, Imre Kostza en zijn team. Zij zorgen op dit moment voor voedsel en onderdak voor deze armste groep vluchtelingen. Kerken, sporthallen en scholen zijn beschikbaar gesteld en soms lukt het om de vluchtelingen per dag één of meer maaltijden te geven.
Deze week, de week voor Pasen, wordt ook wel de lijdensweek genoemd. Christenen staan stil bij het lijden en sterven van Jezus. De woorden waarmee deze brief begint zijn woorden die Jezus sprak om de mensen bewust te maken van het lijden in de wereld waar je iets aan kunt doen. We hoeven niet de hele wereld te redden, maar door anderen te helpen en te delen, verandert de wereld van die ene persoon.
Volgende week is het Pasen, het feest van opstanding, nieuw leven en perspectief. Samen met u hopen we dat de komende tijd opnieuw te kunnen bieden. Via facebook en nieuwsberichten op onze website houden wij u op de hoogte van de actuele ontwikkelingen.
Namens Imre en zijn team, heel veel dank voor uw steun. We wensen u heel goede Paasdagen.
En opeens ziet de wereld er anders uit. Al ruim 3 weken staan er duizenden Oekraïense vluchtelingen aan de grenzen van Polen, Hongarije en Roemenië. Precies in de driehoek Oekraïne, Roemenië en Hongarije is Ro-Manna actief onder de zigeunerbevolking. Tot dan toe vooral in het voorzien van hulpgoederen, het verbeteren van de huisvesting van zigeuners en de hulp aan kinderen zodat ze onderwijs kunnen volgen. Deze activiteiten lopen ongemerkt gewoon door, ook nu Imre en zijn team de laatste weken bijna 24/7 zich inzetten voor de opvang van vluchtelingen.
Veel vluchtelingen reizen door naar landen zoals Oostenrijk, Duitsland en o.a. Nederland. Er blijven echter ook vluchtelingen achter in de grensstreek die, zodra dat mogelijk is, terug willen naar Oekraïne. Dat zijn vooral mensen die niet beschikken over financiën om door te reizen. Vaak alleen met een enkele koffer of tas komen ze de grens over…………
Ook op Ro-manna wordt een beroep gedaan om waar mogelijk te helpen en sturen we uw giften door naar Imre en zijn team van medewerkers. Daarvan kunnen zij voorzien in de eerste levensbehoeften van de vluchtelingen. Imre laat weten dat veel vluchtelingen door hen worden opgevangen in plaatselijke kerken aan de grens. Daar kunnen ze voorlopig blijven en wordt er voor hen gekookt, worden voorzien van kleding en een slaapplek. De stroom vluchtelingen houdt nog steeds aan. Naast onderdak en voedsel is er geld nodig voor benzine, dit i.v.m. het vervoer van de vluchtelingen vanaf de grens naar de opvang. Het is daar net als hier wat betreft de prijzen van brandstof die de laatste weken steeds hoger zijn geworden. Verder zijn er vluchtelingen die medische hulp nodig hebben en die naar artsen en ziekenhuizen moeten worden gebracht.
De nood is acuut en groot, vandaar dat we deze keer vrijmoedig een beroep doen om zo mogelijk te geven en daarnaast te bidden voor Imre en zijn team, voor gezondheid en bescherming zodat ze hun werk kunnen blijven doen, voor de vluchtelingen, voor kinderen en hun ouders en de ouderen. Mensen die geen thuis meer hebben…..
Namens Imre en het team daar, namens stichting Ro-Manna heel veel dank
Vanuit Roemenië bereiken ons berichten over duizenden vluchtelingen die vanuit Oekraïne naar Roemenië en Hongarije willen. Sinds afgelopen donderdag groeit de stroom dagelijks aan. Imre en Maria wonen in Hongarije in de driehoek van de grens Roemenië – Hongarije – Oekraïne en hebben veel contacten met plaatselijke kerken en voorgangers. Vanuit deze contacten wordt er hulp geboden aan de vluchtelingen met kleding, dekens – want het is koud-, eten, drinken en opvang om te overnachten.
Niemand had kunnen bevroeden dat op zo korte termijn de situatie veranderde van dreiging naar oorlog, waardoor met name veel vrouwen en kinderen Oekraïne ontvluchten en een veilige plek zoeken. Alles hebben ze achter moeten laten en ze komen vaak alleen met een tas of koffer aan in Roemenië en Hongarije. We zien de beelden dagelijks in het nieuws. Het lijkt ver weg, maar dat is het niet. Vanuit stichting Ro-manna ondersteunen we Imre en zijn medewerkers met financiën. Daarmee kan worden voorzien in eten, drinken en onderdak.
Daarnaast is er de vraag om te bidden voor bescherming, dat de hulp kan worden voortgezet en de oorlog zal eindigen. Soms denken we dat het eindeloos en hopeloos is als we alleen maar denken aan wat we als mens kunnen betekenen in deze omstandigheden. Daarom is bidden belangrijk zodat het perspectief vanuit God kan komen. Hij is groter dan de omstandigheden. Dank, namens Imre, Maria en hun helpers voor uw steun en hulp.
Op 2 juli 2022 stappen Hans, Mannie, Sander en Gineke in Winschoten op de fiets om 23 juli, na een tocht van ruim 1500 km ergens in een zigeunerdorpje in Noord-west Roemenië af te stappen bij Imre en Maria Kostza. Het doel is geld in te zamelen zodat er huizen gebouwd kunnen worden.
Imre en Maria werken meer dan 25 jaar als hulpverleners in dit gebied en zijn voor Ro-Manna ons contact met de zigeuners en hun gezinnen. In het najaar van 2021 bezochten wij samen met Imre een aantal dorpjes en zagen de slechte huisjes van zigeuners ter plekke. Onze betrokkenheid bij deze armste bevolkingsgroepen is een motivatie om te helpen. De vraag rijst; ‘waarom 1500 km fietsen….?’ Het antwoord kan kort worden samengevat: ‘om mensen, die in erbarmelijke omstandigheden wonen en leven te helpen’. Het mooie is dat, ook als je geen zin hebt om zover te fietsen of dat niet kan, ook jij en wij hier vanuit Nederland kunnen helpen. De bedoeling van de fietstocht is dat er middels sponsoring en giften een bedrag van 90.000 euro binnenkomt. Dit is een groot bedrag gekoppeld aan een grote droom. De droom is om voor 12 gezinnen te voorzien in een nieuw huis. Ro-manna is betrokken bij de hulp aan zigeuners is 6 dorpjes. Zij wonen doorgaans in slechte, zelfgebouwde hutjes van stro en klei met een golfplaatje als dak. De wind en soms regen of sneeuw gaan er dwars doorheen en in de winter kan het in Roemenië tot wel 20 graden onder nul vriezen.
Veel gezinnen wonen op deze manier en één van de doelen van Ro-Manna is om te voorzien in betere huisvesting. We zijn dan ook ontzettend blij met het initiatief van Hans, Mannie, Sander en Gineke. Het is een enorme opgave; 1500 km fietsen en 90.000 euro binnen halen. Een nieuw huisje kost ongeveer 6000 euro. Met het bouwen van 12 huisjes zijn 12 gezinnen geholpen. Daarnaast is er het plan om in de zes dorpen waar Ro-Manna betrokken is, een landbouwproject te starten zodat mensen meer zelfvoorzienend worden. Het landbouwproject kost zo’n 3000 euro per dorp, waarmee het totaal bedrag; 6 dorpjes x 3000 euro komt op 18.000 euro. Opgeteld bij het bouwen van 12 huisjes komt het totaalbedrag op 90.000 euro. Op 2 juli stappen Hans, Mannie, Sander en Gineke op de fiets voor deze enorme sponsorfietstocht. Ze zijn 3 weken onderweg wat neerkomt op een gemiddelde afstand van 80 km per dag.
Naast de fietsers gaan Jaap en Matthijs mee als kwartiermakers. Zij organiseren 3 weken lang Bad Bed en Brood, doen de massages en repareren de lekke banden. U kunt helpen door o.a. zelf te sponseren met een gift, of door bijvoorbeeld reclame te kopen op de fietskleding. Daarnaast is de vraag om de berichten over deze actie zoveel mogelijk te delen via social media. Alle informatie over de actie en de mensen kunt je vinden op de website die hiervoor gemaakt is https://fietsenvoorhuizen.nl/ en via facebook
namens Hans, Mannie, Sander en Gineke alvast heel veel dank en als bestuur van Ro-Manna wensen wij hen een goede voorbereiding en natuurlijk heel veel sponsoring.
Mannie, Fenny, Matthijs en Harry (bestuur stichting Ro-Manna)
Het is advent en dat betekent; bijna kerst 2021….. Een moment om terug te kijken en natuurlijk ook vooruit. Het afgelopen jaar hebt u, samen met ons, in veel nood van Roma’s en hun kinderen kunnen voorzien. Laten we er een paar van noemen….
Meerdere basisscholen in Oost Groningen hebben geholpen met het vullen van rugtassen voor de Roma-kinderen in zigeunerdorpen in noord-west Roemenië. In de rugtassen zaten schoolspullen, (schriften, pennen, potloden, gum, een boek, een knuffel enz….) waardoor de kinderen naar school kunnen gaan.
Veel mensen hebben daarnaast geholpen met kleding, dekens, medische hulpmiddelen en zelfs een rolstoel gegeven voor Elisabeth.
Geld kwam ook binnen voor de operatie en MRI-scan voor Albi zodat hij geopereerd kon worden aan een ernstige tumor in zijn hals. Het gaat goed met hem.
De actie Shelter was zeer geslaagd. We zijn dankbaar dat voor vijf gezinnen
Financiële hulp kwam waardoor hun huizen en met name de daken ervan verbeterd en gerepareerd konden worden. Het is nu winter en de huizen zijn dicht.
In oktober liep ik samen met Nannie Hillenga de Marathon van Rotterdam. Het was tevens een sponsorloop voor Ro-Manna en leverde netto ruim 3300 euro op.
Roemeniëreis. Eén van de hoogtepunten van 2021 was ons bezoek aan Imre, zijn vrienden en zes zigeunerdorpen. We hebben onze vriendschappen met hen kunnen verdiepen en vermeerderen in de ontmoetingen waarbij we rugtrassen, kleding, schoenen en voedsel uitdeelden. Zelf had ik het voorrecht te mogen spreken voor voorgangers uit Oekraïne, Roemenië en Hongarije over de onvoorwaardelijke liefde van God en het voorrecht om dit met hen te mogen delen. De Roma’s zijn ons lief als familie en dat maakt dat we al uitzien naar onze volgende reis.
Naast al deze zegeningen wordt het winter en koud in Roemenië. Het land heeft een landklimaat en de temperaturen kunnen dalen tot soms wel 25 graden of meer onder nul. Dat betekent voor onze zigeunervrienden dat ze hout en voedsel nodig hebben. Hout is schaars en moet net als in Nederland gekocht worden. Vandaar dat we net als in voorgaande jaren deze actie van FOOD & WOOD opnieuw onder uw aandacht brengen. We hopen dat wij samen met u, in veel gezinnen kunnen voorzien in voedsel en hout voor de kachel. Op dit moment zijn er nog 5 gezinnen die zelfs geen kachel hebben en buiten op een vuurtje eten koken. (zie foto) Als wij samen iets kunnen geven vanuit onze overvloed, heeft Imre opnieuw de mogelijkheid om ook vijf kachels te kopen. (lees meer over de FOOD & WOOD actie in de meegestuurde flyer)
Naast de FOOD & WOOD actie loopt er ook een kaartenactie. Kunstschilder Theo Zwinderman heeft een serie dubbele kaarten+ envelop beschikbaar gesteld voor stichting Ro-Manna. U kunt de kaarten bestellen bij Janneke Brouwer per mail op hsbrouwer@gmail.com De kaarten zijn prachtig en kosten 6 euro per 3 stuks.
Ook wijzen we u nog graag op de verkoopschuur van Gea en Martin Krijgsman aan de Weenderstraat 30 in Vlagtwedde, waarmee zij financiëel steun bieden door een deel van de opbrengst te bestemmen voor Ro-Manna. Echt de moeite waard om eens te kijken, ze hebben prachtige spullen.
Tenslotte willen wij u hartelijk danken voor uw steun en hulp in het afgelopen jaar middels financiën, goederen en uw gebed. God is goed, het is bijna kerst en wie weet is dat een mogelijkheid voor een kerstgeschenk. Namens ons allen wensen wij u en de mensen die u liefhebt, heel goede kerstdagen, Gods zegen, gezondheid en bescherming voor het nieuwe jaar 2022 en zien we uit naar nieuwe avonturen en uitdagingen om onze Roma-families te helpen.
Thuis……, dat is waar je hart is, waar je familie, vrienden, taal en veilige plek is. Na ruim een week gereisd te hebben naar Roemenië en Hongarije, zijn wij terug in Nederland en voelen we ons weer thuis. Na bijna 4000 km te hebben afgelegd wachten vrienden en geliefden ons op en het was een warm welkom. Thuis is voor het meisje op deze foto een klein zigeunerdorp, ergens in de grensstreek Hongarije – Roemenië. Dat is de plek waar ze is geboren, haar familie en vrienden zijn, de plek waar ze zich veilig voelt. Haar omstandigheden zijn vanuit ons perspectief verre van goed. Ze woont in een huisje waarvan het dak lek is, er is te weinig goede voeding en ze kan pas naar school als ze schoolspullen heeft en een rugtas. Voor ruim 300 kinderen hebben we dit, namens veel sponsors en donoren, waaronder een zevental basisscholen in de provincie Groningen, kunnen realiseren. Vanuit onze rijkdom delen met de armste bevolking in Europa is een bijzonder voorrecht.
Na twee dagen reizen, de afstand is ruim 1600 km. komen we aan In ons verblijf in Letavertes. Een dorp op de grens van Hongarije Roemenië. We verblijven daar in een gasthuis bij een Lutherse kerk. Er is een warm welkom door Imre (hij houdt van eten, wij ook en dat komt goed uit…). Het is zaterdagavond. De volgende dag neemt Imre ons mee naar een miniconferentie waar ik spreek voor een zestigtal voorgangers van zigeunerkerken die in de afgelopen jaren zijn ontstaan. Ze komen uit Roemenië, Hongarije en Oekraine. Er zijn 3 bijeenkomsten en mijn verhaal in het engels wordt door Imre vertaald in het Hongaars. De inhoud ervan gaat over o.a. onze identiteit, onze positie in de maatschappij en de vraag hoe je er kan zijn voor de ander. Na een goede dag keren we terug naar ons verblijf en maandag wordt gebruikt om de buslading met rugtassen, kleding, dekens, schoenen enz. te verdelen over de 6 dorpjes die we gaan bezoeken. Dinsdag laden we de bus vol voor de eerste 3 dorpjes en voor we daar aankomen neemt Imre ons mee naar een bakkerij en een supermarkt. Bij de bakker heeft hij 150 broden besteld en bij de supermarkt koopt hij voor alle gezinnen vlees. We moeten nog langs één adres. Dat is een soort Kwikfit-garage. Eén van onze sponsoren heeft namelijk zo n 200 voetballen gedoneerd maar die zijn plat. Daar heb je pas iets aan als ze zijn opgepompt en vandaar naar de bandenboer want hij heeft een compressor. Binnen een uur zijn alle ballen op spanning en kan er gevoetbald worden. Dan rijden we naar het eerste dorpje. Daar woont Elisabeth met haar moeder en Elisabeth is gehandicapt. Ze kan o.a. niet lopen en omdat Hans en Mannie afgelopen zomer een rolstoel hebben gebracht zijn we nieuwsgierig over hoe het met haar is.
Het gaat goed met Elisabeth. We konden haar helpen met een rolstoel, warme dekens, brood, medische hulpmiddelen….., namens haar: Dank u wel…
De tweede dag bezochten we opnieuw 3 dorpjes en herhaalden we het uitdelen van brood, vlees, kleding, schoenen en dekens. Daarna, want nog niet alles was uitgedeeld hebben we het overige in een zigeunerdorp naar hun kerk gebracht en worden van daaruit de goederen verdeeld in die gezinnen waar het meest nodig is. s avonds aten we bij één van de voorgangers in zijn kerkje, samen met hun families en de leiders van de kerk. Heerlijk goulashsoep en brood en bovendien samen zingen. Het was een prachtige afsluiting van ons bezoek. De volgende dag was het donderdag en na het ontbijt vertrokken we weer richting Winschoten. Iets voorbij Praag, na 900 km overnachten we in een B&B en vrijdag kwamen we rond 16.00 uur aan in Winschoten.
Ik ben begonnen met Thuis en thuis is waar je hart is. Iets van ons hart is gebleven bij onze zigeunervrienden in Roemenië. Dat kan ook niet anders want we zijn gaan houden van deze mensen. Imre en Maria, zij doen een fantastisch werk onder de Roma-s en dat doen zij al jaren, gemotiveerd door de Liefde van God om je naaste lief te hebben. Dat werkt aanstekelijk. We brengen daar iets van onze overvloed en zij zijn een geschenk voor ons hart omdat ze ons laten zien waar het in het leven om gaat. Het is een voorrecht dat we hierbij betrokken zijn en samen met u en met jou kan dat. Volgend jaar hopen we opnieuw een reis te maken en ondertussen blijven we bidden en werken aan betere leefomstandigheden voor de Roma-s. Namens hen nogmaals dankuwel voor uw hulp en goederen, financiën of dat u voor hen bid.
Hartelijke groet van alle reizigers en het Ro-Manna bestuur; Jaap, Trijnie, Mannie, Imktje, Annet, Matthijs, Hans, Mannie, Fenny en Harry
De zon scheen tijdens de jubileumeditie van de marathon in Rotterdam. Een prachtige dag voor Harry Brouwer en Nannie Hillenga om deze marathon uit te lopen en aandacht te vragen voor Ro-manna. Ze hebben bijna 3000 euro opgehaald en doneren kan nog steeds op GetFunded. Alle donateurs, heel erg bedankt! Van het geld wordt eten, brandhout en schoolspullen gekocht voor de kinderen in een aantal van de armste dorpen van Roemenië. Gefeliciteerd Harry en Nannie met het behalen van deze bijzondere prestatie!
24 oktober lopen wij, Nannie Hillenga en Harry Brouwer, de Marathon van Rotterdam. Deze marathon is voor ons een sponsorloop waarmee wij een bijdrage willen leveren aan het verbeteren van de leefomstandigheden van Roma-kinderen in Roemenie zodat deze kinderen toegang krijgen tot o.a. onderwijs, goed voedsel, kleding, betere huisvesting enz.
Als u, net al wij, deze kinderen ook wilt helpen aan een betere toekomst, kunt u ons sponsoren voor deze marathon. U kunt dit doen door bijvoorbeeld een eenmalig bedrag te doneren, of een bedrag per kilometer (de marathon is 42 km en een beetje).
We hopen met deze actie een bedrag op te halen van €5000 voor stichting Ro-Manna.
Het is bijna oktober. de tijd vliegt en met de herfst en winter in aantocht, hoog tijd om u te informeren over onze activiteiten en natuurlijk de reis naar onze Roma vrienden eind oktober. In Nederland gaan de energieprijzen omhoog en zijn sommige mensen bezorgd over of er straks wel genoeg gas en elektriciteit is….. In de dorpjes van onze Roma-vrienden speelt dit probleem niet. Daar is sowieso geen of weinig energie en zijn ze aangewezen op hout om de kachel te stoken. Vandaar, net als vorig jaar opnieuw een oproep om de actie van Food & Wood te steunen zodat Imre en zijn vrienden weer hout kunnen kopen en eten brengen de komende winter. Via onze Facebook pagina hebt u kunnen zien en lezen dat, mede dankzij uw hulp, huizen en daken konden worden gerepareerd zodat gezinnen weer droog kunnen wonen en slapen. Met de reparatie van de huizen, en de actie Food & Wood kunnen we, dankzij giften van u, doorgaan.
Daarnaast is het bijna herfstvakantie. Dat betekent voor ons dat we met 9 mensen, 3 auto’s, waarvan 1 grote transport bus, afreizen naar Roemenië. de bus zit vol met kleding, medische spullen en 300 rugtassen die, dankzij de hulp van 7 basisscholen gevuld zijn met schoolspullen voor de Roma-kinderen. Dat betekent dat deze kinderen toegang krijgen tot het onderwijs en voor de toekomst de mogelijkheid om verder te leren en een baan te vinden. Tijdens ons bezoek in Roemenië bevestigen we onze vriendschappen en contacten met Imre en de Roma’s. We bezoeken meerdere dorpen en delen kleding en rugtassen uit. Het is een voorrecht dat we dit, mede dankzij u, kunnen doen.
Tenslotte nog even dit; hou de komende dagen de website van RoManna in de gaten. Er staan namelijk twee acties op het programma waarmee u het werk kunt steunen. Deze acties komen één dezer dagen op de site en op onze facebook pagina….. Dus, tot gauw en we zien uit naar uw reactie.
hartelijke groet en zegen, namens stichting RoManna. Mannie, Matthijs, Fenny en Harry
Mannie was bij Mannie op visite om de rolstoel voor Elisabeth op te halen. Die was bij ons geleverd. Ik was zelf een stuk fietsen. Toen ik thuis kwam kregen we het over hoe die rolstoel naar Roemenie zou moeten. Al direct dacht ik: die kunnen wij wel wegbrengen. Aan de ene kant heel erg mooi en dankbaar om dat te doen, aan de andere kant, hoe leuk is het om een korte roadtrip te maken samen? Direct pakten we de mobieltjes erbij om alle coronamaatregelen te checken per land. Zo te zien moest dat geen probleem zijn. Dus, het idee was geboren. Wij gaan de rolstoel naar Imre in Hongarije brengen.
Goulash
De reis naar Hongarije verliep voorspoedig. We vertrokken op 24 juni in de late namiddag. Om vervolgens in Dresden te overnachten en vrijdag 25 juni door te rijden naar Imre in Berettyóújfalu.
We zaten op het randje van coronaversoepelingen in Hongarije dus we waren al een beetje voorbereid op lange rijen bij de grens. Het tegendeel was waar: alle grenzen waren open en we konden in 1 streep doorrijden.
Het ontvangst bij Imre was hartelijk. Na een korte opfrisronde zijn we uit eten gegaan. Imre vond het heel fijn dat we er waren en trakteerde ons op een echte Hongaarse goulash. Ook werd de volgende dag doorgenomen. We zouden de rolstoel persoonlijk afleveren in het dorp waar Elisabeth woont. Ook zouden we de kledingzakken uitdelen en de medische spullen afgeven.
Hoewel het niet mijn eerste keer was om in Roemenie te zijn, was het wel mijn eerste keer om op een dergelijke missie te gaan en een Roma dorp te bezoeken. En natuurlijk heb ik foto’s gezien van hoe arm het er is, hoe het er uit ziet en verhalen gehoord van hoe deze mensen leven en overleven. Ik dacht dat ik aardig was voorbereid.
Tot je er zelf staat.
We reden het dorp binnen en in no-time stond het hele dorp om ons heen. Imre liet ons zien hoe een vrouw aan het koken was. Er werden genoeg foto’s gemaakt. We reden door naar het huis waar Elisabeth woont. Ik gok dat er wel 50 mensen om ons heen stonden. Het was best overweldigend. Niet alleen de mensen, maar de hele omgeving, en ook de indringende geur.
Mannie en ik pakten de rolstoel uit de auto. Inmiddels waren de ouders van Elisabeth en Elizabeth zelf ook aangekomen. Nadat we de rolstoel in elkaar hadden gezet werd Elisabeth in haar nieuwe stoel gezet. De blijdschap was van haar gezicht af te lezen. Er zat een grote smile op haar gezicht. Maar niet alleen op haar gezicht. Ook van haar ouders.
De verhalen
Intussen was Imre begonnen met het uitdelen van de overige spullen. Er werden ruimschoots foto’s gemaakt. Ik vond dat in het begin vreemd. Het voelde raar. Imre gaf aan dat het juist belangrijk is. We moeten laten zien aan de buitenwereld hoe het er aan toe gaat. Jullie zijn de verspreiders van deze boodschap. Laat het aan de wereld zien. Dus maak zoveel mogelijk foto’s en vertel het aan iedereen.
Daar sta je als rijke westerling met je iPhone in de handen. Ik kreeg het zelf even zwaar. Ik voelde mij bezwaard en emotioneel worden maar dacht tegelijkertijd, wacht hier nog even mee. Hier heeft niemand wat aan momenteel. Maak foto’s, neem het in je op en luister naar de verhalen.
Imre nam ons mee naar andere “huizen”. In totaal hebben we 4 huizen bekeken. Sommige hadden geen wc, geen kookgerei, en ander had alleen nog maar stenen staan wat nog een huis moest worden. De verhalen van de families werd ons verteld. 1 familie sliep met 7 man in een “huis” van 3 bij 4 meter. Een paar matrassen op de grond, een tafeltje met wat eten er op. En alles was nat, vies en zwart van de modder. Dekens lagen buiten te drogen omdat het de nacht er voor had gestormd en delen van het dak er van af waren gewaaid.
Een andere familie had geen kookgerei, geen wc en de gaten in het dak. Er was geen stroom, geen water en weinig eten. Het huisje er naast zag er voor de begrippen daar, iets beter uit. Er was 1 ruimte met kleden aan de muur en een tv. De geur was indringend. De warmte maakte het nog intenser.
Emotioneel
Na 4 huizen te hebben bekeken en de verhalen te hebben aangehoord was het even genoeg voor mij. We zouden even een kop koffie ergens gaan drinken. We reden het dorp uit. De kinderen renden achter de auto aan van blijdschap. Maar niet alleen kinderen 🙂
De mix van alles wat ik had gezien, de blijdschap in de ogen wanneer je hulp in de vorm van spullen brengt, het dringen bij het uitdelen, de intense geur en de hitte, de kleren die kinderen dragen (of juist niet dragen) en de verhalen van de gezinnen maakten me emotioneel. Nu kan het even, laat maar even gaan.
De missie was geslaagd! De rolstoel is afgeleverd aan Elisabeth en haar ouders en veel gezinnen hebben nieuwe kleren en medische hulpmiddelen gekregen.
Het lezen van het reisverslag van Hans en Mannie, en het zien van de foto’s raakt ons telkens weer en opnieuw. Het is voor ons als Ro-Manna een voorrecht om betrokken te zijn bij deze armste bevolkingsgroep in Europa.
Naast de rolstoel ontvingen we bericht dat de eerste operatie van Albi, een jongen van 23 jaar met een grote tumor is geslaagd. Dankzij uw hulp (er was 1170 euro nodig voor de operatie en dat was er binnen een paar dagen) en gebed kon hij vrijs snel geopereerd worden en zojuist had ik contact met Imre, die mij vertelde dat de 2e operatie waarschijnlijk binnen 2 weken zal plaatsvinden en dat het tot nu toe goed gaat met Albi. De vraag blijft natuurlijk om voor hem te blijven bidden en dat ook de 2e operatie goed al gaan en de tumor bij zijn halsslagader volledig verwijderd kan worden en hij daarna goed zal herstellen.
In oktober hopen we Imre en verschillende zigeunerdorpen weer te bezoeken. We nemen dan minimaal 250 gevulde rugtasjes mee voor de kinderen zodat zij spullen en kleding hebben om naar school te kunnen gaan. Op dit moment zit onze opslag vol. Er ligt ongeveer 7 a 6 m3 opgeslagen en we stoppen daarom nu de inzameling van kleding. Alleen voor kinderkleding is er nog beperkte ruimte. Wellicht dat er na onze reis weer ruimte is, dan hoort of leest u dat van ons. Dank voor al uw hulp, sponsoring en gebed, het wordt zeer gewaardeerd.
hartelijke groet, namens de Roma’s en ons als bestuur; Mannie, Fenny, Matthijs en Harry (bestuur stichting Ro-Manna)
Stichting Ro-Manna 