Bestuur

Vrijwilligers van Stichting Ro-Manna reizen sinds 1998 naar Roemenië waar ze, onder leiding van lokale leiders, ontwikkelingshulp bieden aan Romadorpen. Ook onze bestuursleden zijn al langere tijd betrokken bij de hulp aan de Roma.

H.J. (Mannie) Brouwer

Voorzitter & Ondersteuning in Basisonderwijs.
Na veel dekens te hebben gebreid ging ze in 2003 mee om de dekens zelf uit te delen. “Ze hadden geen water, geen toilet en een lekkend dak. De beelden lieten mij niet los. Vanaf dat moment mocht ik hun verhaal vertellen.”


“Het begon met een bolletje wol en groeide uit tot passie, liefde en bewogenheid voor een bevolkingsgroep in Roemenië. Na heel veel dekens te hebben gebreid met prachtige kleuren en patronen vroeg iemand of ik mee ging om zelf uit te delen wat ik had gemaakt. Met enige twijfel ging ik in 2003 voor het eerst mee op reis naar de Roma bevolking in Roemenië. De shock was groot en ik zag alleen maar dat wat ze niet hadden: geen water, geen toilet, een krot, een dak wat lekt, geen wegen ernaar toe, één bed. Onvoorstelbaar dat je zo moet leven en overleven. Ondanks de omstandigheden voelde ik de onderlinge liefde en verbondenheid. Kijkend naar de kinderen met hun vieze snoetjes, blote voetjes en angstige oogjes groeide er iets in mij. Thuis gekomen lieten de beelden en geuren mij niet los en ik wist dat God mij dit niet zomaar liet zien. Vanaf dat moment mocht ik hun stem laten horen en hun verhaal vertellen. De zegeningen tellen en delen van de liefde en de mogelijkheden die God aan mij geeft. Samen met een groep enthousiaste mensen zie ik uit naar wat we mogen betekenen voor de mensen dichtbij en ver weg.”

H.H. (Hans) Uffen

Communicatie & Freelance Digital Marketeer.
Fietste in de zomer van 2022 naar Roemenië samen met 5 anderen voor het project “fietsen voor huizen”. Een tocht van 1600 km.”


“In juni 2021 ben ik voor het eerst naar Roemenië afgereisd om een rolstoel af te leveren aan Elizabeth, een meervoudig beperkt meisje wonend bij haar ouders in het dorpje Silindru, vlak over de grens met Hongarije. Ik vond het ontzettend dankbaar om te doen maar tegelijkertijd was ik ook intens geraakt door wat ik zag. Het contrast is zo groot en ik besefte mij direct dat ik mensen wilde helpen. Sindsdien ben ik diverse malen naar Roemenie afgereisd om te helpen, waarvan 1 keer op de fiets voor de actie “fietsen voor huizen”. Het is zo bijzonder om hulp te kunnen bieden. Het mooie aan stichting Ro-manna vind ik dat alle hulp 1 op 1 aankomt waar het nodig is.”

H.S. (Harry) Brouwer

Secretaris & Docent Maatschappijleer
Sliep een week in Roemenië om hulpgoederen uit te delen in de dorpen. “Wat waren ze blij met het kleine beetje eten, een deken, een jas…. Het liet me niet meer los.”


“Het is 2013 als ik voor het eerst in aanraking kom met het ontwikkelingswerk aan de Roma. We reden met een bus vol hulpgoederen naar Roemenië. Samen met mijn reisgenoten bracht ik een week door tussen de Roma. We sliepen in een groot maar eenvoudig huis waar we in twee kamers op matrassen op de grond sliepen en dagelijks brachten we voedselpakketten en kleding naar verschillende dorpjes. De Roma leven in huisjes, zo klein en bouwvallig dat zowel wind als regen buiten en binnen vrij spel hebben. Op vaak blote voetjes renden kinderen op ons af en ontmoetten wij zoveel dankbaarheid dat ik me soms geen houding wist te geven. Hun oogjes straalden. De verwachting en de hoop die ik las in hun gezichten waren iets waaraan we bij lange na niet konden voldoen, maar wat waren ze blij met het kleine beetje eten, een deken, een jas…. Het liet me niet meer los. In het voorjaar van 2020 was het opnieuw tijd om te gaan en vanwege de nood daar ontstond het verlangen naar meer betrokkenheid en regelmatiger contact. Daarom is er Ro-Manna en zie ik uit naar de hulp die we samen met jou en met u kunnen bieden. Het zijn tenslotte toch allemaal onze broertjes en zusjes? Ja, toch?!”

A.M. (Matthijs) Mulder

Penningmeester & Elektromonteur
Hielp met graven voor funderingen van woningen voor de Roma. “Ik heb daar het Roemenië-virus opgelopen. Je ziet met eigen ogen dat er echt hulp nodig is.”


“In 2002 ben ik voor het eerst in Roemenië geweest met een jeugdgroep van onze kerk in Winschoten. We hebben toen funderingen uitgegraven voor woningen van de Roma en hadden een evangelisatieprogramma. Ik heb daar het ‘Roemenië virus’ opgelopen en twee jaar later ben ik weer mee gegaan met een jeugdreis. Dat gebeurde vervolgens nog een paar keer. De laatste jaren is het een beetje op de achtergrond beland  maar ik ben het werk onder de Roma’s nooit vergeten. Ik hoorde begin 2020 dat er weer een groepje die kant op zou gaan en ik heb gevraagd of er nog plek was. Gelukkig was er nog plaats en mocht ik mee. Als je daar ineens weer staat, dan sta je er weer middenin. Ik zag met eigen ogen dat er echt hulp nodig is en dat er actie moet worden ondernomen. Ik hoop door middel van deze stichting dat we die hulp kunnen bieden waar dat nodig is.”

Beloningsbeleid voor beleidsbepalers van Ro-Manna
De leden van het bestuur genieten geen beloning voor hun werkzaamheden. Ze hebben wel recht op een vergoeding van de door hen in uitoefening van hun functie gemaakte kosten.