Fietsen voor huizen. verslag van week 2

De tweede week is om, we zitten in de caravan omdat het buiten koud is en regent. Krakau is onrustig omdat de plaatselijke voetbalclub een belangrijke wedstrijd speelt. We kunnen de supporters horen op de camping. De fietstour gaat eigenlijk geweldig, buiten wat materiaalpech is er niets te klagen. We hebben de verleiding niet kunnen weerstaan om een restaurantje op te zoeken en vanaf dat moment bak ik er als kok natuurlijk helemaal niets meer van. De fietsgroep is een prima team en lost de onderlinge irritaties adequaat op met een goed gesprek. Het ochtendritueel is wel een dingetje we hebben tent- en caravanslapers en zijn dus eigenlijk verdeeld. De wekker van Sander gaat om 10 voor 7 en die van Hans om 7 uur. Ik moet zeggen dat de groep wat opstaan betreft wel gezeglijk is, iedereen is toch echt wel om 7.15 uur uit z’n nest en buiten. Het eerste wat we doen is koffie zetten en gewoon een beetje wezenloos rondkijken of het wakker worden bij de anderen ook een beetje wil vlotten. Als we allemaal koffie hebben gehad wordt er aanstalten gemaakt om aan het ontbijt te beginnen. Brood, boter, kaas, vlees, pindakaas (vooral pindakaas, er staan al 6 aangebroken potten in de kast) en de eieren worden naar buiten gesleept en op de tafel gezet. Ook wordt er havermout geserveerd met yoghurt en geraspte appel, met de herinnering aan de havermout die ik vroeger moest wegwerken lopen mij de rillingen over de rug maar ze vinden het lekker of doen alsof. Iedereen neemt naar behoefte en zorgt voor de lunch voor onderweg. De bidons worden gespoeld en gevuld met water aangemengd met een of ander poeder waarbij het  vermoeden van doping niet helemaal uit de lucht komt vallen. Het is een poeder die water omzet in een soort sportdrank, Gineke weet precies hoe het werkt maar het is te lastig om uit te leggen. Na het omkleden gaat de ploeg op weg, meestal precies om 9.00 uur, de ene keer vertrekken ze vanaf de camping en de andere keer worden ze door Matthijs naar het startpunt gebracht. Het hele drukte zo ’s morgens. We hebben al 2/3 van de reis gehad en nog 5 etappes te gaan. We verheugen ons op de ontmoeting met Imre en de aankomst in Sequani. 

Jaap – Hans – Mannie – Sander – Gineke en Matthijs